Klasy gęstości drewna opałowego

Drewno opałowe to znakomity materiał do pozyskiwania ciepła służącego ogrzewaniu budynków i przygotowaniu ciepłej wody użytkowej, ponieważ należy do odnawialnych źródeł energii. Spalanie drewna jest bardziej przyjazne dla środowiska naturalnego niż korzystanie z paliw kopalnych, gdyż nie wiąże się z emisją pyłów będących głównym składnikiem szkodliwego i uciążliwego smogu. Nie bez znaczenia jest też jego korzystna cena.

Co wpływa na efektywność spalania drewna?

Wykorzystywanie drewna do celów opałowych wiąże się z koniecznością określenia, jakie jego gatunki będą gwarantowały uzyskanie największej ilości energii. Jest to związane z wilgotnością drewna oraz jego kalorycznością. Wilgotność ma znaczenie, ponieważ rosnące drzewo składa się w znacznej części z wody. Dopiero jej ubytek podczas suszenia pozwala na spalanie drewna, jednak w sytuacji, gdy wciąż będzie jej dużo, spora ilość otrzymywanej energii będzie marnowana na proces zmiany stanu skupienia wody i jej parowanie. Wiąże się to również z emisją dużej liczby zanieczyszczeń. Dopiero osiągnięcie wilgotności poniżej 20% pozwala na zakwalifikowanie drewna jako opałowego, a optymalną wartością jest co najwyżej 15%. Kaloryczność drewna opałowego jest natomiast związana jego gęstością, a więc stosunkiem masy do objętości. Dla zagwarantowania porównywalności wyników jest ona mierzona dla drewna w stanie powietrzno-suchym, tj. przy wilgotności wynoszącej 15%. Warto pamiętać, że gęstość jest wielkością uśrednioną, ponieważ zmienia się w zależności od tego, w jakiej odległości od rdzenia będzie sprawdzana – słoje leżące na obwodzie mają większą gęstość niż te bliższe środka. Gęstość zmienia się także wraz z wysokością – największą ma w najgrubszych częściach pnia, by ponownie zwiększyć się w obrębie korony. Gęstość drewna wpływa na jego kaloryczność, a więc ilość energii, jaka może zostać uwolniona w procesie spalania.

Jakie gatunki będą najlepsze pod względem kaloryczności?

Do gatunków drewna o największej gęstości tj. powyżej 1000 kg/m3 należą graby i cisy. Średnią gęstość 900–1000 kg/m3 mają jesiony, wiązy, brzozy oraz buki i orzechy. Umiarkowana gęstość 800–900 kg/m3 to klony i topole. Niską gęstość wykazują natomiast sosny, świerki, modrzewie i lipy, mające 700–800 kg/m3. Pod względem kaloryczności mierzonej w kilowatogodzinach na metr przestrzenny drewna najlepiej wypadają takie gatunki jak grab mający 2200 kWh/mp oraz buk, dąb i jesion z 2100 kWh/mp. Nieco mniejszą kaloryczność ma brzoza i klon, osiągające 1900 kWh/mp, a poniżej nich plasują się modrzew i sosna z 1700 kWh/mp, jak również świerk osiągający 1600 kWh/mp. Olcha i jodła to zaledwie 1500 kWh/mp. Szeroki wybór drewna opałowego zapewnia firma Łamacz. Sprzedaje ona drewno w szczapach, a także brykiet i pellet drzewny.